ایمپلنت های دندانی با جراحی در استخوان فک شما قرار می گیرند، جایی که به عنوان ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. از آنجایی که تیتانیوم موجود در ایمپلنت‌ها با استخوان فک شما ترکیب می‌شود، ایمپلنت‌ها نمی‌لغزند، صدا ایجاد نمی‌کنند یا به استخوان آسیب نمی‌رسانند.
پیش از کاشت ایمپلنت دندان، بیمار باید مشاوره و ارزیابی جامعی شامل بررسی سلامت دهان، وضعیت استخوان فک و تراکم آن انجام دهد. دندانپزشک از تصویربرداری‌هایی مانند پانورامیک، سی‌تی‌اسکن و CBCT برای بررسی دقیق ساختار فک استفاده می‌کند.
برخی بیماری‌ها و داروها می‌توانند بر روند جراحی کاشت ایمپلنت دندان تاثیر بگذارند. به‌ویژه، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا بیماری‌های قلبی باید به‌دقت ارزیابی شوند. همچنین، داروهایی مانند رقیق‌کننده‌های خون ممکن است نیاز به تغییر دوز یا توقف موقت داشته باشند.
بیمارانی که نقص سیستم ایمنی یا بیماری‌های خاص دارند، باید پیش و پس از کاشت ایمپلنت دندان، داروی آنتی‌بیوتیک مصرف کنند تا احتمال عفونت کاهش یابد و موفقیت ایمپلنت افزایش یابد.
همچنین، بیمارانی که به داروهای خاصی آلرژی دارند، باید این موضوع را به دندانپزشک اطلاع دهند تا از داروهای جایگزین و ایمن استفاده شود و خطر واکنش‌های آلرژیک کاهش یابد.
در برخی موارد، بیمار نیاز به آماده‌سازی استخوان فک پیش از کاشت ایمپلنت دندان دارد. این اقدام به‌ویژه در مواردی که بیمار از تحلیل استخوان فک رنج می‌برد یا تراکم استخوان کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت وجود ندارد، ضروری است.
این جراحی اضافی موجب تقویت و افزایش حجم استخوان می‌شود و پایه‌ای قوی برای قرارگیری ایمپلنت فراهم می‌آورد. همچنین در برخی موارد، ممکن است نیاز به تغییر شکل استخوان فک وجود داشته باشد تا محل کاشت ایمپلنت به‌طور مناسب آماده گردد.
اگر جراحی کاشت ایمپلنت دندان با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، بیمار باید چند ساعت قبل از عمل یک وعده غذایی سبک مصرف کند، اما در صورت استفاده از بیهوشی عمومی، بهتر است از شب قبل غذا نخورند.
همچنین، دندانپزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها یا دهانشویه‌های ضد باکتری مانند کلرهگزیدین تجویز کند تا خطر عفونت کاهش یابد.
فرایند جراحی کاشت ایمپلنت دندان برای برخی بیماران استرس‌زا خواهد بود. بنابراین، دندانپزشک می‌تواند در صورت نیاز جلسات مشاوره‌ای برای رفع نگرانی‌ها و ارائه اطلاعات دقیق در مورد جراحی ترتیب دهد. در برخی موارد، آرام‌بخش‌های ملایمی قبل از جراحی برای کاهش اضطراب تجویز می‌گردد.
کاشت ایمپلنت دندان شامل چندین مرحله مختلف است که هر کدام به‌دقت و برنامه‌ریزی دقیق نیاز دارند.
مشاوره و ارزیابی اولیه، مهم‌ترین مرحله در فرایند ایمپلنت دندان است. در این مرحله، دندانپزشک وضعیت دهان و فک بیمار را به‌طور کامل بررسی می‌کند تا مطمئن شود که فرد برای دریافت ایمپلنت دندان مناسب است.
برخی از بیماری‌ها یا داروها ممکن است تاثیر منفی بر روی روند جراحی داشته باشند.
عکس‌برداری با اشعه ایکس یا استفاده از اسکن سه‌بعدی مخروطی (CBCT) به دندانپزشک امکان می‌دهد تا تراکم و مقدار استخوان فک را ارزیابی و محل دقیق کاشت ایمپلنت را برنامه‌ریزی کند.
یکی از شروط اصلی موفقیت ایمپلنت، داشتن تراکم و حجم کافی استخوان فک است. اگر بیمار دچار تحلیل استخوان شده باشد، نیاز به پیوند استخوان خواهد داشت.
چنانچه که دندان آسیب‌دیده یا خراب هنوز در محل خود باقی باشد، باید قبل از کاشت ایمپلنت، آن دندان استخراج شود. در صورت سالم بودن استخوان فک، دندانپزشک قادر است تا در همان جلسه، ایمپلنت دندان را نیز قرار دهد.
چنانچه استخوان فک بیمار برای نگهداری ایمپلنت دندان به‌اندازه کافی قوی یا ضخیم نباشد، جراحی پیوند استخوان لازم خواهد بود.
پس از آماده‌سازی فک، مرحله اصلی کاشت ایمپلنت دندان آغاز می‌شود. در این مرحله، پایه‌ای از جنس تیتانیوم، درون استخوان فک قرار می‌گیرد. این پایه نقش ریشه دندان مصنوعی را ایفا می‌کند و به تدریج با استخوان فک ادغام می‌شود.
جراحی کاشت ایمپلنت دندان تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، اما در مواردی که بیمار اضطراب بالایی دارد یا قرار است چندین ایمپلنت به‌طور همزمان کاشته شوند، از بیهوشی عمومی استفاده خواهد شد.
پس از کاشت ایمپلنت دندان، استخوان فک باید با پایه تیتانیومی ادغام شود. فرایند استئو اینتگراسیون چندین ماه به‌طول می‌انجامد و تضمین می‌کند که ایمپلنت به‌طور محکم و پایدار در استخوان فک قرار گیرد.
ایمپلنت دندان به‌شکل پیچ تیتانیومی درون استخوان فک قرار می‌گیرد.
پس از اطمینان از ادغام کامل ایمپلنت دندان با استخوان، مرحله قرار دادن اباتمنت انجام می‌شود. اباتمنت قطعه‌ای است که به پایه ایمپلنت متصل می‌شود و تاج دندان مصنوعی روی آن قرار می‌گیرد.
این مرحله ممکن است نیاز به جراحی جزئی داشته باشد تا ایمپلنت از زیر بافت لثه خارج شده و اباتمنت بر روی آن نصب گردد. پس از نصب اباتمنت، لثه‌ها نیاز به چند هفته زمان برای بهبودی کامل دارند. سپس می‌توان تاج نهایی دندان را بر روی اباتمنت نصب کرد.
آخرین مرحله از فرایند کاشت ایمپلنت دندان، نصب تاج است. تاج دندان که به‌طور سفارشی و بر اساس قالب دندان‌های طبیعی بیمار ساخته شده، بر روی اباتمنت نصب می‌گردد. این تاج از نظر رنگ، شکل و اندازه به گونه‌ای طراحی می‌شود که با دندان‌های طبیعی کاملا همخوانی داشته باشد.
افرادی که دندان خود را از دست می دهند به مرور دچار مشکلاتی مانند:
که تمامی این موارد می تواند بر تغذیه و ظاهر افراد تاثیر منفی بگذارد و در ادامه موجب تحلیل استخوان در ناحیه دندان از دست رفته بشود.
برای تعیین اینکه، آیا کاشت ایمپلنت دندان برای شما مناسب است یا خیر، به مشاوره با دندانپزشک یا ایمپلنتولوژیست نیاز دارید. در طی این مراجعه، دندان و لثه ها به طور کامل توسط متخصص دندانپزشکی مورد بررسی قرار می گیرند و تراکم استخوان نیز ارزیابی می شود.
این مراجعه ممکن است شامل اشعه ایکس و سی تی اسکن باشد تا از وجود ساختار استخوانی کافی برای قرار دادن ایمپلنت (ها) اطمینان حاصل شود و مشخص شود که دقیقا کجا باید قرار بگیرند.
از طرف دیگر، دندانپزشک با توجه به شرایط بافت دهان، بهداشت دهان و تعهد به پیروی از دستورالعمل های مراقبت های بعدی، مناسب ترین برنامه درمانی را در اختیار تان قرار می دهد. برخی از بیماران، بافت استخوانی یا لثه کافی ندارند بنابراین به پیوندهای بافت نرم یا استخوانی و یا استفاده از ایمپلنت‌هایی با قطر کوچک، نیاز دارند (به آن مینی ایمپلنت نیز گفته می‌شود).
با توجه به شرایط شما، متخصص دندانپزشکی به شما خواهد گفت که کل مراحل درمانی چقدر طول خواهد کشید، چند ملاقات و مراجعه لازم خواهد بود و بعد از هر روش چه انتظاراتی می توانید داشته باشید.
در طول مشاوره نیز، در صورت لزوم درمورد بی حسی موضعی (بی حس کردن مناطق آسیب دیده و اطراف آن) و تسکین دندانپزشکی، بحث خواهد شد. همچنین درمورد هزینه تخمینی ایمپلنت دندان شما نیز صحبت می شود (هزینه ها بسته به نوع درمانی که می خواهید انتخاب کنید، می توانند بسیار متفاوت باشند.)
از دست دادن دندان ها می تواند علت های مختلفی داشته باشند از جمله:
کاشت ایمپلنت دندان در حال حاضر در انواع و تکنیک‌های مختلفی ارائه می‌شود. هر روش ایمپلنت متناسب با نیازهای بیمار و وضعیت استخوان فک او انتخاب می‌گردد.
کاشت ایمپلنت دندان در حال حاضر در انواع و تکنیک‌های مختلفی ارائه می‌شود. هر روش ایمپلنت متناسب با نیازهای بیمار و وضعیت استخوان فک او انتخاب می‌گردد.
کاشت ایمپلنت دندان ساب‌پریوستئال برای بیمارانی که حجم یا تراکم استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت اندوستئال ندارند مناسب است. در این روش، ایمپلنت زیر لثه و روی استخوان فک قرار می‌گیرد و مانند ایمپلنت‌های اندوستئال، داخل استخوان کاشته نمی‌شود. ایمپلنت‌های ساب‌پریوستئال روند بهبودی سریع‌تری دارند، اما از نظر پایداری نسبت به ایمپلنت‌های درون استخوانی از استحکام کمتری برخوردارند.
در کاشت ایمپلنت دندان به‌روش All-on-4، به‌جای قرار دادن چندین ایمپلنت، تنها چهار پایه به‌صورت استراتژیک در فک قرار می‌گیرند و یک قوس کامل از دندان‌های مصنوعی بر روی آنها نصب می‌شود. این روش نیاز به تعداد کمتری ایمپلنت دارد و در بسیاری از موارد در یک جلسه جراحی به اتمام می‌رسد.
کاشت ایمپلنت دندان به‌روش All-on-4 در شرایطی که تراکم استخوان فک کافی باشد قابل انجام است.
کاشت ایمپلنت دندان فوری، که به‌عنوان ایمپلنت یک روزه نیز شناخته می‌شود، روشی است که در همان روز کاشت ایمپلنت، یک تاج موقت بر روی آن قرار می‌گیرد. وجود استخوان فک کافی، از الزامات این روش است.
مینی ایمپلنت‌ها نوع دیگری از تکنیک کاشت ایمپلنت دندان هستند که قطر کمتر دارند. از این رو در مواردی که فضای کافی برای کاشت ایمپلنت‌های استاندارد وجود ندارد یا نیاز به جراحی کمتر تهاجمی است، به‌کار می‌روند.
مینی ایمپلنت‌ها اغلب برای تثبیت پروتزهای متحرک (دنچرها) استفاده می‌شوند. به‌دلیل اندازه کوچک‌تر برش‌های جراحی، کوچک‌تر و زمان بهبودی کوتاه‌تر خواهد بود. با این‌حال، از نظر دوام و پایداری نسبت به ایمپلنت‌های استاندارد، ضعیف‌تر هستند.
مینی ایمپلنت‌ها به‌طور خاص در بیمارانی که استخوان فک تحلیل رفته یا کم‌حجم دارند، استفاده می‌شود.
در مقایسه با بریج ھای ثابت و پروتزھای متحرک که توسط سایر دندان ھا یا بافت لثه پشتیبانی می شوند، ایمپلنت مزایای متعددی را ارائه می دھد:
ایمپلنت‌ھا در لثه مانند دندان طبیعی قرار می گیرند، این ویژگی ایمپلنت ھمچنین انتخاب صحیح رنگ و تطبیق رنگ روکش با دندانھای طبیعی فرد باعث می شود تا ایمپلنت کاملا طبیعی برسد.
ھنگامی که یک دندان از بین می رود، ساختار حمایت کننده استخوان به تدریج تحلیل رفته و از بین می رود. جایگزینی ایمپلنت در فضای خالی، باعث حفظ استخوان و پایداری بافت ھای ارزشمند می شود.
بیمارانی که دندان مصنوعی کامل یا بخشی متحرک را تجربه کرده اند می دانند که نگھداری دندان مصنوعی ھمیشه یک چالش است. ھمچنین استفاده از بریج باعث ایجاد فشار در دندانھای اطراف و کاھش استحکام و عمر مفید آن دندانھا می شود.
ایمپلنت ھای دندانی بعد از جایگذاری روکش کاملا مانند دندانھای طبیعی ھستند و به جز رعایت بھداشت روتین نیاز به نگھداری ویژه ای ندارند
فیلپرھا یا پارسیل ھای مصنوعی به مرور زمان با ایجاد ضربه و فشار روی لثه باعث تحلیل لثه می شود و در نتیجه لق می شوند و صحبت کردن و جویدن فرد را دچار مشکل می کنند. ایمپلنت ھا به علاوه بر حفظ ساختار استخوان و لثه ثابت ھستند و فرد در جویدن و صحبت کردن با مشکلی مواجه نخواھد شد.
Osseointegration، فرایندی است که توسط آن ایمپلنت به استخوان فک متصل و محکم می شود. osseointegration ایمپلنت یا همان جوش خوردن ایمپلنت به استخوان، بسته به شرایط جراحی هر بیمار بین شش هفته تا شش ماه برای تحکیم و بهبودی زمان نیاز دارد، که در پایان این دوره زمانی، ایمپلنت گذاری با قرار دادن روکش بر روی آن به پایان می رسد.
اگر Osseointegration اتفاق نیفتد، عمل ایمپلنت با شکست رو به رو می شود. و نیاز است تا ایمپلنت قبلی خارج شده و شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت مجدد فراهم شود.
ایمپلنت دندانی می تواند بعد از کامل شدن رشد استخوان فک (بالای ۱۸ سال) قرار داده شود. از طرف دیگر، برخی از شرایط پزشکی، مانند: داشتن دیابت فعال، سرطان یا بیماری پریودنتال، ممکن است قرار دادن ایمپلنت را با محدودیت مواجه کند.
ریکاوری به عوامل مختلفی بستگی دارد. ازقبیل:
مراقبت‌های بعد از کاشت ایمپلنت دندان
بعد از جراحی اولیه، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است. ممکن است در برخی موارد در محل ایمپلنت دچار خونریزی و کبودی کمی مشاهده شود.
برای کم شدن میزان درد و همچنین کنترل تورم احتمالی داروهایی توسط دندانپزشک تجویز می شود که لازم به استفاده است. دو روز اول جراحی، بهتر است از غذاهای نرم استفاده کرد.
درجراحی ایمپلنت روش‌ھای جراحی و درمان‌ھای مکمل متنوعی وجود دارد که شامل:
در شرایطی که انتھای ریشه ی دندان ضایعه یا عفونتی نباشد و شرایط استخوان مطلوب باشد ھمزمان با کشیدن دندان پایه ایمپلنت در استخوان جایگذاری می شود.
در این روش به علت عفونی بودن دندان و شرایط نامطلبوب حفره و گاھی از بین رفتن استخوان بخاطر عفونت پس از کشیدن دندان نمی توان بلافاصله ایمپلنت را جایگزین کرد و طبق نظر پزشک به لثه و استخوان چند ماه زمان برای بھبود و ترمیم داده می شود و بعد از سپری شدن آن زمان ایمپلنت جایگذاری می شود و یا فرد مدت زمانی زیادی بعد از کشیدن دندان اقدام به جایگذاری ایمپلنت می کند.
در این روش روی لثه ی فرد ھنگام جراحی برشی نمی خورد و ایمپلنت بدون نیاز به کنار زدن لثه ، تنها با سوراخ کردن لثه در استخوان جایگذاری می شود.
در این روش بعد از جایگذاری ایمپلنت پیچ مخصوصی (ھیلینگ) روی پایه بسته می شود که بیرون از لثه قرار می گیرد و پس از سپری شدن زمان لازم پیچ باز شده و پروتز جایگزین می شود.
در این روش بعد از جایگذاری ایمپلنت پیچ کوتاه و کوچکی (کاور اسکرو) روی ایمپلنت (فیکسچر) بسته می شود و توسط لثه پوشانده می شود و بعد گذراندن زمان مورد نظر جھت تثبیت ایمپلنت در استخوان این پیچ خارج شده و توسط ھیلینگ جایگذاری می شود تا لثه فرم گرفته و برای تحویل پروتز (روکش) آماده شود.
این روش جایگزین دندان مصنوعی (دست دندان) است برای افرادی که بی دندانی کامل دارند کاربرد دارد به این صورت که تعدادی پایه ایمپلنت با فاصله ی مورد نیاز جایگذاری می شود و یک پروتز متصل روی ایمپلنت ھا نصب می شود تا فرد دیگر مشکل تکان خوردن و درآمدن پروتز خود را ھنگام غذا خوردن و صحبت کردن نداشته باشد.
با پیشرفت‌های مدرن در تکنیک‌های دندانپزشکی و استفاده از بی‌حسی موضعی و روش‌های مختلف تسکین درد، کاشت ایمپلنت دندان بدون درد شدید انجام می‌شود. بیماران بیشتر احساس فشار یا ناراحتی خفیف دارند، اما تجربه درد شدید بسیار نادر است.
در طول جراحی کاشت ایمپلنت دندان، دندانپزشک از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند تا بیمار در حین عمل هیچگونه دردی احساس نکند. علاوه بر این، برای بیمارانی که از دندانپزشکی یا جراحی ترس دارند یا احساس اضطراب می‌کنند، گزینه‌های مختلفی شامل نیتروز اکسید (گاز خنده) یا آرام‌بخش‌های خوراکی، برای آرام‌بخشی نیز ارائه می‌شود.
پس از به‌پایان رسیدن جراحی و کم شدن تاثیر بی‌حسی، طبیعی است که بیمار مقداری ناراحتی را تجربه کند. این ناراحتی به‌صورت درد خفیف تا متوسط، تورم و کبودی در ناحیه جراحی ظاهر می‌شود و با داروهای ضد درد رایج مثل ایبوپروفن یا استامینوفن قابل کنترل خواهند بود.
درد پس از جراحی کاشت ایمپلنت دندان در طی چند روز تا یک هفته فروکش می‌کند. در طول این مدت، استفاده از داروهای مسکن، کمپرس سرد، مصرف غذاهای نرم و حفظ بهداشت دهان و دندان به کاهش تورم و ناراحتی کمک خواهند کرد.
یکی از مزایای مهم ایمپلنت دندان این است که پس از بهبود کامل و ادغام ایمپلنت با استخوان فک، بیماران هیچ گونه دردی در ناحیه ایمپلنت احساس نمی‌کنند.
همه افراد نمی‌توانند کاشت ایمپلنت دندان انجام دهند. این جراحی نیاز به شرایط خاصی دارد.
مدت زمان کاشت ایمپلنت دندان بسته به شرایط فردی متفاوت است، اما معمولا کل فرایند بین 3 تا 9 ماه طول می‌کشد.
در کلینیک دکتر نازنین نوربخش، ما در ارائه خدمات کاشت ایمپلنت دندان با استفاده از جدیدترین تکنولوژی‌ها و روش‌های پیشرفته تخصص داریم. تیم ما متعهد است که برای هر بیمار برنامه درمانی اختصاصی و مطابق با نیازهای فردی طراحی کند.
دکتر نازنین نوربخش با ارائه خدماتی جامع در زمینه ایمپلنت دندان، از مشاوره اولیه تا مراقبت‌های پس از عمل، همراه شما خواهد بود. ایشان با استفاده از تجربه، تخصص و مهارت خود، بهترین نتایج را برای شما به ارمغان می‌آورد.
از اولین مشاوره تا آخرین پیگیری، کلینیک ما همراه شماست تا اطمینان حاصل کنیم که کاشت ایمپلنت به‌بهترین شکل ممکن انجام شده است.
آسایش و ایمنی شما برای ما مهم‌ترین مسئله است. با استفاده از تجهیزات پیشرفته و روش‌های استاندارد، ضمن کنترل درد، بالاترین سطح ایمنی را برای شما فراهم می‌کنیم.
برای موفقیت کاشت ایمپلنت، همکاری بیمار در مراقبت‌های پس از عمل ضروری است.
ایمپلنت دندان با مراقبت مناسب، از جمله رعایت بهداشت دهان و دندان و معاینات منظم دندانپزشکی، می‌تواند مادام‌العمر باشد.
قبل از کاشت ایمپلنت دندان، باید بیماری لثه فعال درمان شود. لثه‌های سالم برای موفقیت ایمپلنت‌های دندانی ضروری هستند.
مراقبت از ایمپلنت‌های دندانی مشابه مراقبت از دندان‌های طبیعی است.
هزینه کاشت ایمپلنت دندان بسته به عواملی مانند تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز، نوع ایمپلنت و هرگونه درمان اضافی (مانند پیوند استخوان) متفاوت است.
بله، پس از بهبود کامل ایمپلنت، می‌توانید بدون محدودیت از رژیم غذایی عادی لذت ببرید.
جدیدترین مطالب
نظرات
0 دیدگاه ثبت شده، نظر تو چیه؟
سوال یا نظرتو ثبت کن
صفحات مهم
اطلاعات تماس
دکتر نوربخش – 2024 | کپی بخش یا هر کدام از مطالب وب سایت دکتر نوربخش تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است | کلیه حقوق محفوظ می‌باشد
